Cast: Hugh Jackman, Rachel Weisz, Ellen Burstyn, Mark Margolis, Stephen McHattie, Fernando Hernandez, Cliff Curtis...

Soundtrack: Clint Mansell (Pop Will Eat Itself)

In ‘The Fountain’ lopen drie verhalen door elkaar. In het heden is wetenschapper Tommy Creo (Hugh Jackman) naarstig op zoek naar een middel tegen hersentumoren. Zijn voornaamste drijfveer in het vinden van een remedie is de nakende dood van zijn vrouw Izzi (Rachel Weisz) die geteisterd wordt door een tumor. Wanneer haar dood onvermijdelijk wordt, injecteert Tommy haar met een onbekende substantie, afkomstig van een boom uit Guatemala. Aronofski verweeft dit ‘heden’ met de avonturen van Tomas de conquistador (eveneens gespeeld door Jackman). In opdracht van de Spaanse koningin Isabella (Weisz) gaat hij op zoek gaat naar de illustere levensboom, hierbij op de hielen gezeten door de meedogenloze inquisitie, aangevoerd door de wrede Silecio (Stephen McHattie). In het derde luik, dat zich afspeelt in de 26ste eeuw, maakt Tom (opnieuw Jackman) een bizarre ruimtereis, zwevend in een soort luchtbel, met daarin een stervende boom als enige gezelschap. De drie verhalen monden uit in één en dezelfde waarheid wanneer de drie Thomassen uit de verschillende tijdperken -de strijder, de wetenschapper en de ontdekkingsreiziger - zich verzoenen met het bestaan, de liefde, de dood en de wedergeboorte...

Nog nagenietend van het succes van zijn sublieme langspeelfims ‘Pi’ en ‘Requiem for a Dream’ (kc BELGIE, 2002), begon Regisseur Darren Aronofsky reeds vijf jaar geleden aan de voorbereidingen van ‘The Fountain’: een ambitieus en voor zijn doen erg grootschalig project. Voor de hoofdrollen werden in eerste instantie Brad Pitt en Cate Blanchett gecast en de film kreeg een budget van zeventig miljoen dollar. Door allerlei omstandigheden implodeerde het project. Maar in 2005, met een gehalveerd budget én twee nieuwe acteurs, gaat Hollywoods nieuwste wonderkind Aronofsky toch aan de slag met de verfilming van dit episch avontuur. Het resultaat is een adembenemend filmisch hoogstandje. De sterke cinematografie van Matthew Libatique -die ook ‘Requiem for a Dream’ en ‘Pi’van superieure beelden voorzag- en de prentenboekachtige beelden creëren een irreële sfeer die nog eens geaccentueerd wordt door de soundtrack van ex-Pop Will Eat Itself-frontman Clint Mansell. Als Aronofsky in de finale de drie verhaallijnen met elkaar verbindt in een audiovisuele beeldenstorm, bereikt de muziek een ongekend hoogtepunt en bevestigt Mansell zijn sterke reputatie als filmcomponist. We geven nog mee dat ‘The Foutain’ ondertussen ook een succesrijke en bekroonde grafische novelle werd die Aronofski realiseerde in samenwerking met tekenaar Kent Williams.

http://thefountainmovie.warnerbros.com/